Atatürk, çocukların yetiştirilme şekline dair toplumdaki yanlış uygulamaya şöyle dikkat çekiyor:
Çoğu ailelerde öteden beri çok kötü bir alışkanlık var; çocuklarını, söyletmez ve dinlemezler. Zavallılar lafa karışınca sen büyüklerin konuşmasına karışma der, sustururlar. Ne kadar yanlış, hatta zararlı bir hareket !
Halbuki tam tersine, çocukları serbestçe konuşmaya, düşündüklerini, duyduklarını olduğu gibi ifade etmeye teşvik etmelidir. Böylece hem hatalarını düzeltmeye imkan bulunur, hem de i̇leride yalancı ve riyakar olmalarının önüne geçilmiş olur.
Kısacası, çocuklarımıza artık düşüncelerini hiç çekinmeden açıkça ifade etmeye, içten inandıklarını savunmaya, buna karşılık da başkalarının samimi düşüncelerine saygı beslemeye alıştırmalıyız. Aynı zamanda onların temiz yüreklerinde yurt, ulus, aile ve yurttaş sevgisi ile beraber doğruya, iyi ve güzel şeylere karşı sevgi ve ilgi uyandırmaya çalışmalıdır.
Bence bunlar, çocuk eğitiminde, ana kucağından en yüksek eğitim ocakları ne kadar her yerde, her zaman üzerinde durulacak noktalardandır. Ancak bu suretle diyor ki, çocuklarımız memlekete yararlı birer vatandaş ve mükemmel birer insan olurlar.
